Dudek i Partnerzy. Kancelaria audytorska.
Biegli rewidenci

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez inspektorów i pracowników kontroli skarbowej. (Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.) Na podstawie art. 11f ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 14, poz. 143, Nr 81, poz. 877 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804) zarządza się, co następuje: § 1.  1. Inspektorzy i pracownicy kontroli skarbowej, zwani dalej "inspektorami i pracownikami", mają prawo użycia broni palnej w stosunku do osób tylko w przypadkach określonych w art. 11f ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, zwanej dalej "ustawą". 2. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu postępowania określonego w § 4. § 2.  Przy podejmowaniu decyzji o użyciu broni palnej inspektorzy i pracownicy są obowiązani postępować ze szczególną rozwagą, traktując użycie broni palnej jako ostateczny środek działania. § 3.  Broni palnej nie używa się, w przypadkach określonych w art. 11f ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, starców oraz osób o widocznym kalectwie albo o wyglądzie wskazującym na wiek do 13 lat. § 4.  1. Inspektorzy i pracownicy przed użyciem broni palnej są obowiązani:   1)   po okrzyku "KONTROLA SKARBOWA" wezwać osobę, w stosunku do której przewiduje się użycie broni palnej, do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy albo zaniechania ucieczki,   2)   w razie niepodporządkowania się wezwaniom...